امانتداری محمد (قرآن)یکی از فضایل پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله که در آیات قرآن به آن اشاره شده، امانتداری ایشان است. ۱ - امانتداری در تقسیم غنائمامانتداری پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در جمع‌آورى و تقسيم غنایم: «وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ؛ممكن نيست هيچ پيامبرى خیانت كند. و هر كس خيانت كند، روز رستاخیز، آنچه را در آن خيانت كرده، با خود به صحنه محشر مى‌آورد؛ سپس نتيجه اعمال هركس، بطور كامل به او داده مى‌شود؛ و به آنها ستم نخواهد شد.» در شأن نزول آيه آورده‌اند: در غزوه بدر، قطيفه سرخى از غنايم گم شد. برخى گفتند: پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله برداشته است، آيه مزبور نازل شد. ۲ - امانتداری در وحیامانتدارى پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در تبيين و ابلاغ وحی به مردم: «وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ • وَ ما هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ؛ و همنشين شما (پيامبر) دیوانه نيست. و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد.» مقصود از «و ما هو على الغيب بضنين» نفى اتّهام از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به هرگونه خيانتى است. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۷، ص۱۶۹، برگرفته از مقاله «امانتداری محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله». |